خندیدن

چرا برای خندیدن، منتظر دلیل شویم؟ زندگی چنان که هست، دلیلی کافی برای خندیدن است. زندگی بسیار بیهوده و مسخره است و در عین حال بسیار زیبا و شگفت انگیز. زندگی ترکیبی از همه چیز است؛ طنز کیهانی خوبی است.

خندیدن ساده ترین کار در دنیاست، به شرطی که به آن مجال دهید. خندیدن خیلی دشوار شده است. مردم به ندرت می‌خندند و حتی وقتی می‌خندند، خنده شان حقیقی نیست. مردم می‌خندند؛ گویی به دیگران منت می‌گزارند و وظیفه خاصی را به انجام می‌رسانند.

نباید بخندید تا شخص دیگری را شاد کنید؛ زیرا اگر خودتان خوشحال نباشید، نمیتوانید هیچ کس دیگر را شاد کنید. باید به خودی خود و به خاطر خود بخندید؛ بی آنکه منتظر دلیلی برای خندیدن باشید. اگر درون هر چیز را ببینید، دیگر قادر نخواهید بود خنده را متوقف کنید. همه چیز برای خندیدن مهیاست. چیزی کم نیست، اما ما اجازه نمی دهیم. ما خسیس هستیم. در مورد خنده، عشق و  زندگی خساست به خرج می دهیم. وقتی بدانید می توان خساست را کنار گذاشت، وارد بعد تازه ای می شوید. خنده یک آیین معنوی واقعی است و هر چیز دیگر فقط وهم و گمان است.

#