بهار

بهار می آید و من

سر ِ جای خودم نیستم،

عیبی ندارد اگر

دستم به دستش نرسید،

همین که نارنج ها را

به شکفتن بشوراند

نفس های عمیق تری خواهم کشید،

به جبران آهی

که در سینه محبوس داشته ام.